عشق دختر به پدر
دختر 16 ساله تکواندوی ایران: هدفم خوشحال کردن بابام بود
دفاع شخصی: آذربایجان شرقی «مارادونا فوتبالیست بود اما از فوتبال گذشت و فراتر از آن شد.» این جمله ای است که حمیدرضا صدر، نویسنده فقید درباره ی نابغه آرژانتینی دنیای فوتبال می گوید. ولو این که مارادونا همیشه غیر قابل مقایسه بوده، اما شاید بتوان جوان ترین مدال آور ایرانی پارالمپیک اخیر را به جهت رقم زدن یک اتفاق انسانی ناب و غافلگیر کردن هیجان انگیز پدرش، در قامت مارادونای تکواندو قلمداد کرد؛ کسی که از تکواندو گذشت و فراتر از آن شد!
یک اتفاق خاص، حتی در شلوغی و بحبوحه روزمرگی، هنوز هم می تواند برای لحظاتی میخکوب کننده باشد و روزت را بسازد؛ مثل دیدن هموطنت روی سکوی قهرمانی.
بی شک هر ورزشکاری برای رسیدن به سکو و درنوردیدن پله های موفقیت، جان کَنده اما شاید ورای نتایج و رکورد شکنی ها، یک اتفاق شورانگیز در خارج از گود، رسانه ها را به پرداختن درباره ی آن وا دارد و تحسین جهانی به همراه داشته باشد.
زهرا رحیمی، دختر ۱۶ ساله تکواندوی ایران که در بازیهای پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس با وجود این که عنوان جوان ترین عضو کاروان را یدک می کشید؛ موفق شد با درخشش خود گردن آویز نقره پاراتکواندو را از آن خود کند. او حالا پس از گذشت چند ماه از این اتفاق، با یک اقدام شورانگیز در صدر اخبار قرار گرفته است.
به گزارش دفاع شخصی به نقل از ایسنا، این دختر اهل شهرستان مرند آذربایجان شرقی که بابت کسب مدال نقره پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس از کمیته ملی پارالمپیک یک و نیم میلیارد و از وزارت ورزش چهار میلیارد پاداش دریافت کرده، در آستانه روز پدر با یک هدیه اعجاب انگیز پدرش را غافلگیر کرد و برای او تریلی خرید.
گفت وگوی مفصلی با زهرا رحیمی داشتیم. وی در این مصاحبه زندگی خودرا تعریف می کند و از اهداف بعدی و همین طور غافلگیر کردن پدرش می گوید که در ادامه می خوانید:
درباره خودتان بگویید چطور شد که وارد تکواندو شدید؟
از شش سالگی ورزش می کنم. ابتدا کاراته، کار می کردم اما مربی ام اظهار داشت که می توانم در تکواندو موفق تر باشم و از آن موقع وارد این رشته شدم.
از اردیبهشت ماه سال جاری ملی پوش شدم. حضور در مسابقات پاراتکواندو ویتنام به مدال طلا ختم شد و سپس در دومین اعزامم، راهی پارالمپیک پاریس شدم و در نهایت به عنوان نائب قهرمانی رسیدم.
از مدال نقره پارالمپیک بگویید
هدف من همانند تمام ورزشکارانی که در پارالمپیک حضور پیدا می کنند، رسیدن به مدال طلا بود اما به سبب مصدومیتی که پیش از فینال با آن مواجه شدم؛ نتوانستم تمام توانایی هایم را در فینال ارائه کنم و حسرت دور افتخار با پرچم ایران بر دلم ماند.
هدف بعدی شما در تکواندو چیست؟
بزرگترین هدفی که آنرا دنبال می کنم رسیدم به مدال طلا در پارالمپیک پیش رو است. می خواهم با پرچم کشورم در لس آنجلس دور افتخار بزنم.
درس و مدرسه چطور پیش می رود؟
بله من ادامه تحصیل می دهم. الان کلاس دهم هستم و در رشته ریاضی و فیزیک تحصیل می کنم. قصد دارم در آینده برنامه نویسی بخوانم.
به غیر از تکواندو به رشته ورزشی دیگری هم علاقه دارید؟
بله به فوتبال علاقه دارم.
طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
طرفدار تراکتور هستم و تا جایی که بتوانم بازیهای این تیم را دنبال می کنم.
و می رسیم به بخش جذاب گفت وگو؛ در آستانه روز پدر شما در اقدامی کم نظیر تمام پاداشی که از کسب عنوان نائب قهرمانی در پارالمپیک، دریافت کرده بودید را صرف هزینه خرید تریلی برای پدرتان کردید. در این زمینه توضیح بدهید.
من پیش از پارالمپیک پاریس، دو آرزو داشتم. اول این که مدال کسب کنم و سپس تمام جوایزم را به خرید تریلی برای پدرم اختصاص بدهم. پدرم راننده ماشین سنگین است؛ تریلی داشت اما مدلش پایین بود و به جهت اینکه آسان تر کار کند این تریلی را خریدم.
واکنش پدر به این اتفاق چه بود؟
پدرم اصلا راضی نبود و می گفت این مبلغ را برای آینده خودم هزینه کنم، اما برق چشمان پدرم را دیدم که خیلی خوشحال بود.
دم آخر وسوسه نشدید که این مبلغ را برای خودتان خرج کنید؟
نه اصلا. هدف من آسایش پدر و مادرم است. آنها خیلی زحمت کشیدند و به نظرم این کار در قبال زحماتشان، یک کار ناچیز بود.
در سالروز ولادت امام علی (ع) و روز پدر قرار گرفته ایم. در وصف پدر یک جمله بگویید.
پدر و مادر، کسانی هستند که همیشه تلاش می کنند که خانواده در بهترین حالت خود قرار بگیرد. ما بچه ها هم وظیفه داریم که آنها را خوشحال نماییم. روز پدر را به همه پدرها و خصوصاً پدرهای آذربایجان شرقی، تبریک می گوییم و ان شاالله که سایه شان همیشه مستدام باشد.
منبع: دفاع شخصی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب